دلایل زیرساخت درمان IVF (Location of IVF treatment infrastructure)
لقاح آزمایشگاهی یک روش کمکی برای زنان باردار است که نمی توانند به طور طبیعی باردار شوند. این فرآیند لقاح سلول تخمک گرفته شده از زن و سلول اسپرم گرفته شده از مرد در محیط آزمایشگاه است. جنینی که پس از این فرآیند لقاح تشکیل شده است. به رحم مادر منتقل می شود. درمان IVF رایج ترین روش ترجیحی زنان و مردانی است که نمی توانند با روش های طبیعی بچه دار شوند. این بخاطر این است که؛ IVF نسبت به سایر روش های درمانی شانس موفقیت بسیار بیشتری دارد.
طبیعی است که درمان IVF در اولین بار با شکست مواجه شود. حتی زوج هایی که هیچ مشکلی از نظر سلامتی ندارند نمی توانند در مدت کوتاهی که می خواهند صاحب فرزند شوند به این مهم برسند. به همین دلیل زوج هایی که در اولین تلاش شکست می خورند نباید ناامید شوند. روحیه باید در طول درمان بالا نگه داشته شود. آنها باید از زمان به خوبی استفاده کنند و نباید برنامه را به تاخیر بیندازند. زیرا با افزایش سن زن نیاز به آزمایشات بیشتری دارد. به خصوص زنان بالای 40 سال به آزمایشات بیشتری نیاز دارند و احتمال سقط جنین بیشتر است.
شکست مکرر لقاح آزمایشگاهی زمانی است که با وجود حداقل 3 بار انتقال جنین با کیفیت خوب به رحم، حاملگی اتفاق نیفتد. نتایج آزمایشات ناموفق IVF؛ باید به عنوان وضعیتی طبقه بندی شود که در آن با وجود تزریق جنین با کیفیت خوب به رحم امکان بارداری وجود نداشته باشد و پس از انتقال جنین با کیفیت پایین امکان بارداری وجود نداشته باشد. با توجه به این طبقه بندی باید به دنبال راه حلی بود.
در پایان توضیحات دلایل زیرساخت درمان IVF:
دلایل زیادی می تواند پشت شکست درمان IVF باشد. شایع ترین علل عبارتند از؛ جنین منتقل شده به رحم کیفیت خوبی ندارد و ساختار ژنتیکی آن مختل شده است. علاوه بر این، استفاده از داروهای اشتباه در طول رشد تخمک ممکن است باعث درمان ناموفق شود. دلیل دیگر محیط ناکافی است که جنین در آن رشد می کند. دلیل نشات گرفته از جنین مانند ضخیم شدن غشای خارجی جنین نیز ممکن است باعث عود شکست IVF شود. علل ثانویه شامل نقص در ساختار رحم، فیبروم و پولیپ رحم، سقط جنین یا عفونت قبلی، مشکلات انعقادی و درآمد است. علل سوم عبارتند از کیست های شکلاتی، انسداد و تورم لوله ها.