کودک را برای کارنامه ارزیابی و سرزنش نکنید!
والدین باید کارنامه را چگونه ارزیابی کنند؟کودک را برای کارنامه ارزیابی و سرزنش نکنید!(روانشناسی کودک)کارشناسان با یادآوری اینکه کارنامه یک ارزشیابی رشدی است، خاطرنشان می کنند که کارنامه ابزاری هشداردهنده است که به اختلالات در روند رشد کودک اشاره می کند. کارشناسان هشدار می دهند که “کارنامه ها را نباید تنها با نمره ارزیابی کرد” و همچنین بر اهمیت تعیین نگرش مشترک والدین تاکید می کنند. آینور سایم، روانشناس بالینی متخصص از مرکز پزشکی دانشگاه اوسکودار ترکیه اطلاعات مهمی در مورد نحوه ارزیابی کارنامه ارائه کرد.
کارنامه یک هشدار است!(کودک را برای کارنامه ارزیابی و سرزنش نکنید!)
آینور سایم، روانشناس بالینی متخصص، خاطرنشان کرد که کارنامه باید به عنوان یک ارزیابی توسعه در نظر گرفته شود و تنها بر اساس نمرات ارزیابی نشود.
آینور سایم گفت: «در کارنامه، هم سطح دانش و هم روند رشد کودک باید به طور کلی ارزیابی شود. در کارنامه یک قسمت در مورد نمرات دروس و یک قسمت در مورد ارزیابی توسعه وجود دارد. در اینجا داده های مربوط به رشد عاطفی و اجتماعی آورده شده است. کارنامه همچنین اطلاعاتی در مورد فرآیندهای رشد مهارت های کودک مانند توانایی همکاری، ابراز احساسات، شرکت در کلاس و ادامه کار می دهد. مفید است که به کارنامه نه تنها به عنوان موفقیت دوره، بلکه به عنوان یک ارزیابی توسعه نگاه کنید. هر دو بخش بسیار مهم هستند. کارنامه یک هشدار است. کارنامه ضعیف نشان دهنده اختلال در رشد کودک است. یک کارنامه بد در واقع هشدار می دهد که در مورد قطعات معیوب اقدامات احتیاطی انجام دهید. اینجا هم خانواده و هم مدرسه باید حساس باشند و احتیاط کنند. مهم است که در هر حوزه ای که مشکلی وجود دارد، روی موضوع تمرکز کنیم.»
علل زمینه ای باید بررسی شود…
آینور سایم با بیان اینکه ممکن است عواملی که باعث ایجاد کارنامه ضعیف می شود متفاوت باشد، گفت: «اگر در هر زمینه ای مشکلی وجود داشته باشد، به این معنی است که کودک در آن زمینه مشکل دارد. او یا مشکل توجه دارد یا مشکل سازگاری اجتماعی. این مشکلات باید شناسایی شوند. حتی با وجود اینکه هوش کودک بالا است، ممکن است کمبود توجه وجود داشته باشد. ممکن است کودک نتواند از ظرفیت خود استفاده کند. ممکن است یادگیری اتفاق نیفتد. اول از همه، ما باید به این نگاه کنیم. ما سبک های یادگیری داریم. یادگیری دیداری یک کودک قوی تر است، یادگیری شنیداری دیگری قوی تر است. هر کودک ظرفیت های یادگیری و مهارت های متفاوتی دارد، اینها باید مشخص شوند. او گفت: «کودک باید در مواردی که در آن ناکافی است حمایت شود.
پیروی از مدرسه برای خانواده مهم است…
آینور سایم با بیان اینکه علاقه خانواده و پیگیری مدرسه نیز در موفقیت کودک مهم است، گفت: اگر خانواده به طور منظم در رابطه با رشد کودک به مدرسه مراجعه کنند، به موقع سیگنال هایی در مورد مشکلات اساسی دریافت می کنند. مشکلات را می توان با کمک خدمات راهنمایی شناسایی کرد. مشکلات کوچک را می توان حل کرد؛ اما اگر شرایطی است که قابل حل نیست، اگر مشکلی در یادگیری وجود دارد، اگر مشکل کمبود توجه، اضطراب یا سازگاری وجود دارد، حتماً یک متخصص باید وارد عمل شود. او هشدار داد: «خانواده در اینجا باید از کارشناسان حمایت کنند.
مشکلی وجود دارد؛ با هم حلش میکنیم…
آینور سایم با بیان اینکه در صورت ضعف کارنامه باید با کودک یا جوان ارتباط صحیح برقرار کرد، تاکید کرد که باید برای مشخص شدن مشکل زمینه ای با کودک اقدام کرد و گفت: در این صورت باید گفت و گو انجام شود. ساخته شده با کودک باید این باشد: “اول از همه، شما برای ما مهم هستید. در هر شرایطی دوستت دارم. هر اتفاقی بیفتد، غمگین نباش. باید با این مضمون که “مشکلی وجود دارد، با شما اقداماتی را انجام خواهیم داد” صحبت شود. او می گوید: «این واقعیت که کودک احساس می کند حمایت در واقع پاداشی برای کودک است.
شاید تنبلی نباشد اما عدم توجه…
آینور سایم با بیان اینکه نمرات ضعیف ممکن است نشانه مشکلات توجه و تمرکز در کودک یا جوان باشد، گفت: “گاهی اوقات می توان این وضعیت را به عنوان تنبلی یا بی انگیزگی تعبیر کرد و معلوم می شود که عدم توجه است. وقتی خانواده با روانپزشک مشورت می کنند، روانپزشک ارزیابی می کند و آزمایش هایی را تجویز می کند. روانشناسان ابتدا برخی آزمایشات و معاینات را برای تعیین علت انجام می دهند. در صورت لزوم، سطح هوش و ظرفیت کودک بررسی می شود. تحقیقاتی مانند تجزیه و تحلیل شخصیت و آزمون های توجه در حال انجام است. ما برای یافتن علت کلی کار می کنیم. پس از آن، مطالعاتی انجام می شود تا به ما در برنامه ریزی یک برنامه توانبخشی راه حل محور و مشکلات یادگیری خاص کمک کند.
روند درمان شامل خانواده و مدرسه است(کودک را برای کارنامه ارزیابی و سرزنش نکنید!)
آینور سایم با بیان اینکه روند درمان فقط مربوط به کودک نیست، خانواده و مدرسه را نیز شامل می شود، این وضعیت تاثیر درمان را افزایش می دهد و گفت: باید کیفیت زندگی کودک را افزایش داد، از رشد او حمایت کرد. و متناسب با ظرفیت خود برخورد کند تا در زندگی آموزشی وی خللی ایجاد نشود. وی هشدار داد: این اقدام باید هر چه سریعتر انجام شود و هدف آن ارتقای استاندارد باشد.
والدین باید یک نگرش مشترک را تعیین کنند
آینور سایم با بیان اینکه والدین باید نسبت به موضوع ضعف کارنامه نگرش مشترک داشته باشند، گفت: رویکرد مشترک مهم است. مهم این است که والدین تصمیم مشترک بگیرند و آن را به جوان یا کودک ارائه دهند. مرزها و انضباط مهم هستند. حتی اگر مادر و پدر از هم جدا باشند، مهم این است که نگرش مشترکی نسبت به کودک داشته باشند. مهم است که کودک در تماس باشد. وقتی این امر محقق شد، مشکلی وجود ندارد. او گفت: “اما اگر نتوان به آن دست یافت، اطمینان از اعتماد کودک در یک رویکرد واحد مهم می شود.”