بازی ها اعتماد به نفس را برای کودکان به ارمغان می آورد (Games bring self-confidence to children)
بازی ها اعتماد به نفس را برای کودکان به ارمغان می آورد
متخصص بخش روانشناسی کودک و نوجوان مرکز پزشکی مموریال سودیه Elit Bilge Bıyıkoğlu در مورد تأثیر بازی بر روانشناسی کودکان اطلاعاتی ارائه کرد.
به فرزندتان نگویید “تو از سن بازی گذشته ای”
با توجه به سنگینی سیستم آموزشی، این یک واقعیت مهم است که کودکان امروزی بازی را فراموش کرده و به طور کامل روی درس، امتحان و تکالیف تمرکز می کنند. زمان بازی، که در حال حاضر در مدرسه محدود است، اغلب به دلیل سبک زندگی پرمشغله والدینی که در خانه نیز کار می کنند، مانع می شود. والدین نیز با تمرکز بر موفقیت تحصیلی کودک، قدرت و اهمیت بازی را فراموش کرده اند. حتی برخی از والدین هنگام عبور از قسمت اسباب بازی فروشگاه ها با هشدارهایی مانند «به سن بازی نرسیدی» سعی می کنند فرزندانشان بازی را فراموش کنند.
aSport جایگزین بازی نمی شود
اغلب والدین فکر می کنند که با فرستادن کودک به فعالیت های اجتماعی به خصوص در تعطیلات آخر هفته، نفسی تازه به کودک می دهند. با این حال، یک فعالیت ورزشی جای بازی را نمی گیرد. از آنجایی که فعالیت ورزشی که باید انجام شود معمولاً توسط یک بزرگسال کنترل می شود، کودک از فرصتی برای تصمیم گیری و مسئولیت رفتار خود محروم می شود. از سوی دیگر، در حالی که کودک بازی خود را انجام می دهد، قوانین را تعیین می کند، یک تیم می سازد و مسئولیت رفتار خود را بر عهده می گیرد.
بازی به کودک اعتماد به نفس می دهد.
کودکان برای رشد مهارت های اجتماعی، عاطفی، ذهنی و جسمی خود به بازی نیاز دارند. این بازی محیطی مناسب را برای کودکان فراهم می کند تا مهارت های خود را بیازمایند. بازی به کودکان می آموزد که چگونه با افراد دیگر ارتباط برقرار کنند، به کودکان کمک می کند تا مشکلات خود را حل کنند و درگیری های درونی خود را حل کنند. بازی راهی برای یادگیری در مورد خواسته های ترسناک، متهورانه و ترسو زندگی واقعی است که بزرگسالان نمی توانند آموزش دهند. از طریق بازی، کودک یاد می گیرد که با افراد دیگر زندگی کند و خلاقانه فکر کند.
“شایستگیهایی که از طریق بازی به دست میآیند، پایههای مهمی را برای کودک ایجاد میکنند تا آیندهای محکم را بسازد.”
اجازه دهید فرزندتان از تخیل خود استفاده کند
در تحقیقات انجام شده؛ نشان داده شده است که کودکانی که با پدران خود بازی می کنند، تخیل و مهارت های شناختی بیشتری نسبت به کودکانی که پدرانشان بازی نمی کنند، دارند. مشخص شده است که کودکانی که با مادران خود بازی می کنند، در مقایسه با فرزندان مادرانی که نمی توانند برای بازی با فرزندان خود وقت بگذارند، پیوند قوی/ایمن با مادران خود برقرار می کنند و رشد مثبت بیشتری نشان می دهند. مشاهده میشود که کودکان بزرگتری که با خانواده خود بازی میکنند، ارتباط مثبتتری با مدرسه دارند، از نظر روانی سالمتر هستند، روابط قویتری با دوستان خود دارند و بیشتر از کسانی که خانوادهشان بازی نمیکنند، از صمیمیت خانوادگی لذت میبرند.
به عنوان یک خانواده بازی کنید
در هر سنی که هستید، هرگز برای بازی کردن آنقدر پیر نیستید. این بازی فقط برای بچه ها نیست. بزرگسالان نیز می توانند بازی کنند. هنگامی که والدین از سر کار به خانه می آیند، بازی با فرزندانشان هم پیوند بین آنها را تقویت می کند و هم برای رهایی از استرس پس از یک روز کاری پرمشغله عالی است. خندیدن، استراحت و تفریح با فرزندتان نیز برای سلامتی شما مفید خواهد بود. کودک این احساس را به دست می آورد که در این دنیا جایی دارد. مشاهده میشود که خانوادههایی که با هم بازی میکنند همکاری، حمایتتر و ارتباط قویتری با یکدیگر دارند. مشکلات روزمره در خانواده (مانند دعوا، مشاجره، بی ادبی، تنبلی، کج خلقی) را می توان با قدرت بازی برطرف کرد.
“اعتماد به نفس کودک افزایش یافت و احساس کرد که مورد توجه و مراقبت است.”
بازی های خلاقانه را به تلویزیون و کامپیوتر ترجیح دهید
والدین باید زمان بازی رایگان، بدون ساختار و خلاقانه را برای فرزندان خود فراهم کنند. خانواده ها نیز باید در این اوقات فراغت شرکت کنند و با فرزندان خود بازی کنند. به جای کامپیوتر و تلویزیون که فاقد فعالیت بدنی و خلاقیت هستند، باید کودکان را به انجام بازی های فعال تشویق کرد. با محدود کردن قرار گرفتن کودک در معرض کامپیوتر و تلویزیون می توان به آن کمک کرد. اسباببازیهای مناسب سن که از تخیل و خلاقیت آنها پشتیبانی میکنند (مانند بلوک، عروسک) باید خریداری شوند. با ایفای نقش فعال در مدرسه، می توان اطمینان حاصل کرد که کودک به اندازه کافی زمان بازی رایگان دارد.