مشکلات نوزادان نارس در حین رشد (Problems of premature babies during growth)
نوزادان نارس با وزن کم به دنیا می آیند. این نوزادان که در افکار عمومی با خبر “اراده بقای بچه های انگشتی” شناخته می شوند، در دوران رشد نیز با مشکلات بهداشتی مهمی روبرو هستند. گروه مراقبت های بهداشتی Acıbadem، متخصص اطفال بیمارستان بین المللی Dr. Murat Palabıyik ترکیه بیان می کند که 9 مشکل اصلی در طول رشد نوزادان نارس رخ می دهد.
شایع ترین مشکلات در نوزادان نارس چیست؟
هنگامی که نوزادان نارس از نظر عصبی ارزیابی می شوند، مشاهده می شود که از هر 10 نوزاد، 1 نوزاد هوش و مشکلات مختلف رشدی را تجربه می کند. تاخیر رشد در نوزادان نارس، مشکلات شنوایی و بینایی، مهارت های حرکتی ظریف مانند در دست گرفتن مداد و نوشتن، مهارت های حرکتی درشت مانند قرار دادن یک شی در محل، فلج مغزی (عقب ماندگی ذهنی و مشکلات رشد جسمانی)، دیپارزی اسپاستیک، یعنی راه رفتن روی نوک انگشت، مشکلات مزمن ریوی و عفونت های RSV رخ می دهد.
کدام نوزادان نارس محسوب می شوند؟
نوزادان نارس نوزادانی هستند که زیر 37 زایمان اتفاق افتاده است. از آنجایی که آنها با وزن کم متولد شده اند، نیاز به مراقبت بسیار ویژه ای دارند. از آنجایی که آنها نارس به دنیا می آیند، باید بقیه زمانی را که باید در رحم مادر سپری می کردند در مراقبت های ویژه بگذرانند. مشکلات مختلفی در انتظار نوزادان نارس است که پس از انجام مراقبت های ویژه با خانواده خود به خانه می آیند. هر چه نوزاد کوچکتر و زودتر به دنیا بیاید، مشکل بیشتر است. خانواده ها از خود می پرسند که آیا نوزادانشان به رشد همسالان عادی خود می رسند. 9 مشکل مهم برای نوزادان نارس با وزن تولد کمتر از 1500 گرم وجود دارد.
این مشکلات و علائم آن چیست؟
• تأخیر در رشد: برخی از نوزادان نارس ممکن است مراحل رشد مانند نگه داشتن سر، نشستن و راه رفتن را دیرتر از همسالان خود پشت سر بگذارند. خانواده ها باید صبور باشند.
• فلج مغزی: در نوزادان نارس زمانی رخ می دهد که مغز به دلیل خونریزی مغزی در بخش مراقبت های ویژه از اکسیژن محروم می شود. این وضعیت در بین مردم به «بچه های اسپاستیک» معروف است. این نوزادان باید توسط متخصص اطفال، متخصص مغز و اعصاب کودک، متخصص رشد کودک و فیزیوتراپیست پیگیری شوند.
• کم شنوایی: این نوزادان بیشتر در معرض ناشنوایی هستند.
• تاخیر در مهارت های حرکتی ظریف: فعالیت هایی مانند در دست گرفتن مداد و نوشتن زمان بر است.
• تاخیر در مهارت های حرکتی درشت: در کارکرد حمل بار، برداشتن یک جسم از یک مکان و قرار دادن آن در جای دیگر تاخیر وجود دارد.
• دیپارزی اسپاستیک: پای نوزاد مانند پای اسب می ایستد. به همین دلیل روی نوک پا راه می رود. اگر معاینات پزشک به طور منظم انجام شود و فیزیوتراپی به طور منظم انجام شود، می تواند 100 درصد بهبود یابد.
• مشکلات ریوی: بیماری مزمن ریه می تواند در نوزادانی که کمتر از 32 هفته به دنیا آمده و به دستگاه تنفس مصنوعی متصل شده اند ایجاد شود. برخی از خانواده ها مجبورند نوزادان خود را با لوله اکسیژن به خانه ببرند.
• انتقال ویروس RSV: خانواده های نوزادان مبتلا به بیماری مزمن ریوی، به ویژه، باید به بهداشت در خانه توجه زیادی داشته باشند. زیرا ویروس های RSV که در بزرگسالان یافت می شود و باعث آبریزش بینی، عطسه و سرفه می شود، به نوزادان منتقل می شود. به همین دلیل کودک ممکن است به ذات الریه مبتلا شود. رعایت بهداشت بسیار خوب تا سال اول ضروری است. شستن دست ها موثرترین روش محافظتی است.
• تجربه مشکلات چشمی: “رتینوپاتی نارس” در نوزادان نارس که برای مدت طولانی اکسیژن بالایی دریافت می کنند ایجاد می شود. به طور مستقیم باعث نابینایی می شود. با تشخیص زودهنگام و استفاده از لیزر در صورت لزوم، کودک از کوری خلاص می شود.
توصیه شما به خانواده هایی که با این مشکلات مواجه هستند چیست؟
در مقابل همه این مشکلات نیازی به ناامیدی نیست. زیرا امروزه به لطف مراقبت های پزشکی پیشرفته، احتمال بروز این مشکلات به سرعت در حال کاهش است. در این روند دشوار، پزشک و خانواده باید مانند اقوام در ارتباط نزدیک باشند. متخصصان اطفال، متخصصان مغز و اعصاب کودک، فیزیوتراپیست ها، گفتاردرمانگران، متخصصان رشد کودک و سایر پزشکان متخصص در صورت لزوم، مهمترین افراد در برقراری ارتباط و هماهنگی هستند. والدین خونسرد، صبور و مصمم. در نتیجه این همه خستگی، بزرگترین پاداش کودکی است که به طور کامل بهبود یافته و ارزش زندگی را خیلی بهتر از همسالانش می داند.