بی اختیاری ادرار در بارداری (Urinary incontinence in pregnancy)
بارداری تجربه خاصی است که شما مشتاقانه منتظر آن هستید، اما می تواند زندگی شما را با برخی چالش ها تغییر دهد. اولین چیزی که متوجه خواهید شد این است که دفعات دفع ادرار بیشتر است و نمی توانید ادرار خود را به راحتی نگه دارید. بی اختیاری ادرار در زنان بیشتر از مردان است، اگرچه شدت آن متفاوت است. بی اختیاری ادرار در 25 درصد زنان بالای 30 سال رخ می دهد.
بی اختیاری در همه افراد از پیر و جوان دیده می شود و به خصوص در زنان باردار شایع است. در شرایط عادی، موادی که در جریان خون مورد نیاز نیستند توسط کلیه ها فیلتر شده و به مثانه فرستاده می شوند. وقتی مثانه نیمه پر است، اعصاب سیگنالی را به مغز می فرستند که زمان ادرار کردن فرا رسیده است. ادرار به داخل مجرای ادرار که توسط دو ماهیچه کنترل می شود، فرود می آید. به لطف این عضلات، مجرای ادرار باز و بسته می شود. بی اختیاری زمانی رخ می دهد که این فرآیند به درستی کار نکند. میزان بی اختیاری در زنان 25 درصد و برای مردان 10 درصد است.
شایع ترین علت بی اختیاری ادرار در بارداری
در دوران بارداری ضعیف شدن کف لگن است. کف لگن لایه ماهیچه ای است که قسمت داخلی لگن را می پوشاند و اندام های موجود در آن را قادر می سازد تا وظایف خود را انجام دهند. یکی از مهمترین وظایف کف لگن، کنترل ادرار است. بنابراین، زمانی که عضلات ضعیف می شوند، کف لگن نمی تواند این وظیفه را انجام دهد و ممکن است ادرار نشت کند.
عفونت های دستگاه ادراری نیز می تواند باعث بی اختیاری ادرار در دوران بارداری شود. برای پیشگیری از عفونت ادراری باید مایعات کافی مصرف شود و ادرار در آن باقی بماند. علاوه بر این، محافظت در هنگام آمیزش جنسی از ایجاد این عفونت ها جلوگیری می کند.
در حالی که تکرر ادرار معمولاً نشانه عفونت دستگاه ادراری یا دیابت در نظر گرفته می شود، این امر در دوران بارداری طبیعی تلقی می شود. اگر چه درست نیست که تکرر ادرار را عفونی بدانیم، اما برای تصمیم گیری نهایی در مورد موضوع، حتما باید با پزشک خود مشورت کنید. این همچنین می تواند از افتادگی مثانه رخ دهد. ممکن است شکایاتی مانند بی اختیاری ادرار، تکرر ادرار، مشکل در ادرار کردن، ادرار شبانه، درد هنگام مقاربت وجود داشته باشد.
علت هر چه باشد، می توانید سیگار را ترک کنید و وزن ایده آل خود را حفظ کنید تا خطر بی اختیاری را کاهش دهید. کاهش نوشیدنی های کافئین دار نیز خطر بی اختیاری را کاهش می دهد. با پرهیز از غذاهای فیبردار و ورزش منظم می توانید خطر بی اختیاری را تا حد زیادی کاهش دهید. اگر بیماری دارید با درمان تحت نظر پزشک به راحتی می توانید این وضعیت را از بین ببرید.