از رابطه جنسی بعد از زایمان نترسید! (Do not be afraid of sex after childbirth!)
از رابطه جنسی بعد از زایمان نترسید!
بعد از زایمان به خصوص در زنان شیرده ممکن است میل جنسی کاهش یابد. هورمون شیر به نام پرولاکتین که در دوران شیردهی به مقدار زیاد ترشح می شود نیز اثر کاهشی بر میل جنسی دارد.
در این دوره، هورمونهای استروژن و آندروژن که معمولاً از تخمدانها آزاد میشوند و در رابطه جنسی نقش دارند، با اثر پرولاکتین بالا سرکوب میشوند.
پس از پایان دوره شیردهی، سطح هورمون پرولاکتین به سطح طبیعی کاهش می یابد، تخمدان ها سرکوب می شود و تخمک گذاری و فشار بر ترشح هورمون های مهم در رابطه جنسی از تخمدان ها می شود. میل جنسی به سطح طبیعی باز می گردد.
درست است که شیردهی به دلیل فشار بر تخمک گذاری مقدار مشخصی از کنترل بارداری را فراهم می کند. با این حال، این به هیچ وجه یک روش قابل اعتماد برای محافظت نیست.
بسیاری از مادران در این دوره زمانی که فکر می کنند محافظت شده اند، نوزاد بعدی خود را باردار می شوند. به همین دلیل، به خصوص پس از ششمین ماه پس از تولد که شدت و دفعات شیردهی کاهش می یابد، باید یک روش مطمئن برای پیشگیری از بارداری انتخاب شود.
توصیه ما این است که از هفته ششم بعد از تولد چنین روشی را اعمال کنید. 3 روش با محافظت 99% عبارتند از: دستگاه داخل رحمی (مارپیچ)، قرص های ضد بارداری و تزریقات ضد بارداری که هر 3 ماه یکبار به صورت عضلانی انجام می شود.
طبق مطالعهای که در سال 2007 در مجله پزشکی جنسی منتشر شد، 90 درصد مادرانی که زایمان میکنند، نگرانی در مورد تمایلات جنسی دارند.
زمان شروع مجدد رابطه جنسی یکی از آنهاست. رابطه جنسی را می توان بعد از هفته ششم بعد از زایمان شروع کرد. در ابتدا خشکی واژن نسبت به گذشته دیده می شود. این به دلیل کاهش هورمون استروژن است.
برای تسهیل مقاربت می توان از ژل های روان کننده استفاده کرد. باز هم در این تحقیق یکی از مشکلات بعد از زایمان این است که میل جنسی مرد بیشتر از زن است. از این نظر، مرد باید فیزیولوژی زنانه را درک و درک کند.
نارضایتی مادر از تصویر بدن خود نیز عامل مهمی بود که بر تمایلات جنسی تأثیر می گذاشت. این را می توان با یک برنامه ورزشی جدی بعد از هفته ششم بعد از زایمان و رژیم غذایی سخت پس از شیردهی حل کرد.
در مطالعه ای که در سال 2006 در مجله پزشکی بریتانیا BJOG منتشر شد، مشخص شد که مهمترین عامل تعیین کننده میزان فعالیت جنسی یک سال پس از زایمان، میزان فعالیت جنسی در ابتدای بارداری است. به عبارت دیگر، زنانی که از ابتدای بارداری فعالیت جنسی داشته اند، 1 سال پس از زایمان، رابطه جنسی فعال را تجربه می کنند، در حالی که زنانی که تعداد دفعات آنها از ابتدای بارداری کاهش یافته است، گروهی هستند که بیشترین مشکلات پس از زایمان را تجربه می کنند.
هیچ محدودیت پزشکی برای رابطه جنسی در دوران بارداری وجود ندارد، مگر در شرایط خاص. زنانی که ما موقتاً محدود کردهایم، کسانی هستند که در دوران بارداری خونریزی واژینال را تجربه میکنند و کسانی که انقباضات رحمی را تجربه میکنند که زایمان زودرس را تهدید میکند.
مطالعه ای که در سوئد انجام شد و در مجله تحقیقات جنسی در سال 2005 منتشر شد، تمایلات جنسی زوج ها را 6 ماه پس از زایمان بررسی می کند. بر این اساس، بیشترین میزان فعالیت جنسی 1 یا 2 مورد در ماه بود. بزرگترین دلیل این امر این است که زوجها و بهویژه زنان نشان میدهند که «برای فعالیت جنسی بیش از حد خسته هستند».
“انتظار می رود با کاهش نیازهای مراقبتی کودک و منظم شدن خواب، فعالیت جنسی به حالت عادی بازگردد.”
یکی دیگر از عوامل موثر بر تمایلات جنسی پس از زایمان این است که آیا پارگی یا برش پیشرفته در ناحیه واژن در طول زایمان طبیعی وجود دارد یا خیر. بر اساس یک مطالعه آلمانی که در سال 2006 منتشر شد، مقاربت جنسی دردناکی که پس از زایمان به دلیل چنین آسیبهایی ادامه مییابد نیز بر جنسیت تأثیر منفی میگذارد.
بروز آمیزش جنسی دردناک که در ماه ششم پس از زایمان ادامه داشت، در آنهایی که با پارگی طبیعی واژینال زایمان کرده بودند 4-3 درصد و در آنهایی که با سزارین زایمان کردند 11-14 درصد بود. پارگی یا برش شدید واژن.
به همین دلیل، لازم است زایمان طبیعی به شکلی که باعث پارگی های پیشرفته شود، اجباری نشود و این اطلاعات را قبل از زایمان در کسانی که بچه های بزرگتر دارند، با مادر آینده در میان بگذارند.