آیا عفونت در بارداری به نوزاد آسیب می رساند؟ (Does infection during pregnancy harm the baby?)
عفونت می تواند به ابعادی برسد که هر از گاهی برای همه ما مشکلاتی ایجاد کند. به خصوص در دوران بارداری، مادران باردار در برابر عفونت آسیب پذیرتر هستند. اگر عفونت ها درمان نشوند، می توانند منجر به عوارض بزرگتری شوند. به همین دلیل عفونت در دوران بارداری یکی از مشکلات سلامتی است که باید مورد توجه قرار گیرد.
عفونت ها چگونه بر کودک تأثیر می گذارند؟
عفونت ها مشکلات سلامتی هستند که درمان برای آنها در دسترس است. اگر درمان نشود و به ابعاد پیشرفته برسد، ممکن است به مادر آینده و سپس نوزاد آسیب برساند. هر چند به سختی می توان گفت که این مشکلات تا چه حد خواهد رسید، اما باید حتی کوچکترین احتمالی را زیر نظر پزشک بررسی و درمان کرد. عفونت ها می توانند نوزاد را به 3 روش مختلف تحت تاثیر قرار دهند:
- این در درجه اول مادر را تحت تاثیر قرار می دهد، بدن مادر ممکن است برای تغذیه کودک ناکافی باشد و ممکن است به جنین آسیب برساند.
- این می تواند مستقیماً با ایجاد ناهنجاری های زایمان بر روی نوزاد تأثیر بگذارد.
- خطر زایمان زودرس یا سقط جنین را افزایش می دهد که یک وضعیت نامطلوب در دوران بارداری است.
- بر رشد اندام ها و سیستم های کودک تأثیر منفی می گذارد.
انواع مختلف عفونت ها اثرات متفاوتی دارند. تعمیم قطعی اینکه هر عفونتی بر جنین در رحم تأثیر می گذارد صحیح نیست. با این حال، برخی از عفونتها وجود دارند که تاثیرگذار هستند. به همین دلیل مادر باردار باید تغییرات بدن خود را در دوران بارداری به دقت دنبال کند و در صورت ابتلا به بیماری در اثر عفونت سریعا تحت درمان قرار گیرد. این نکته را نباید نادیده گرفت که تشخیص زودهنگام در درمان عفونت مهم است.
چه نوع عفونت هایی در دوران بارداری رخ می دهد؟
انواع مختلفی از عفونت ها وجود دارد که ممکن است در دوران بارداری به آنها مبتلا شوید. می توانیم آنها را به صورت زیر توضیح دهیم:
- انواع عفونت ها مانند سرفه، سرماخوردگی: این نوع عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی شایع هستند. مهم ترین درمان توصیه شده استراحت و نوشیدن مایعات فراوان است. در دوران بارداری استفاده از داروهای سرفه توصیه نمی شود. می توانید از داروهای تب بر توصیه شده توسط پزشک استفاده کنید. اما در صورت وجود خلط غلیظ همراه با سرفه، باید با پزشک خود مشورت کرده و مناسب ترین درمان را اعمال کنید، زیرا ممکن است عفونت باکتریایی وجود داشته باشد.
- عفونت های واژن: بارداری محیط بسیار مناسبی را برای تکثیر قارچ واژن فراهم می کند. عفونت های واژن که در زنان باردار شایع تر از زنان غیر باردار است، اغلب به دلیل عدم توجه به آنها درمان نمی شود. اما در صورت وجود قرمزی، ترشح تیره و خارش، باید در اسرع وقت با پزشک خود تماس بگیرید و درمان مناسب را شروع کنید. از آنجایی که این یک عفونت مقاربتی نیست، نیازی به درمان همسر نیست. با کشت تشخیص داده می شود و می توان آن را در دوران بارداری به طور ایمن درمان کرد. بنابراین، درمان باید بدون تاخیر آغاز شود.
برخی از بیماری های مقاربتی مانند کلامیدیا و سوزاک می توانند در حین تولد به نوزاد منتقل شوند و باعث مشکلات سلامتی در نوزاد شوند. علاوه بر این، ممکن است در این نوع عفونت ها نیاز به درمان مشترک باشد.
- عفونت های دستگاه ادراری: این نوع عفونت بسیار شایع است. این خطر در دوران بارداری به دلیل فشار و تغییرات در دستگاه ادراری افزایش می یابد. معمولا بین ماه های 6 تا 24 دیده می شود و به راحتی می توان مشکل را درمان کرد. با مشورت پزشک می توانید از آنتی بیوتیک های مناسب دوران بارداری استفاده کنید.
- توکسوپلاسما: این عفونت که توسط یک انگل ایجاد می شود، می تواند از میوه ها و سبزیجات بد شسته شده، گوشت بد پخته شده و مدفوع گربه هایی که با گوشت خام تغذیه می شوند، منتقل شود. برای جلوگیری از این عفونت؛
– غذایی که خوب شسته نشده است مصرف نشود.
– پس از دست زدن به گوشت خام، دست ها باید به خوبی شسته شوند.
– چاقوها و سطوحی که با گوشت خام تماس دارند باید ضدعفونی شوند.
علائم عفونت چیست؟
به طور کلی عفونت های دوران بارداری،
- تب شدید
- استفراغ
- اسهال
- ضعف
- همراه با علائم
از طرفی عفونت هایی نیز وجود دارند که خود را نشان نمی دهند و شکایتی ایجاد نمی کنند. به همین دلیل، متخصصان زنان و زایمان ممکن است آزمایشاتی را برای تشخیص چنین مشکلاتی انجام دهند.
عفونت مجاری ادراری
عفونت ادراری یکی از مشکلاتی است که باید مورد توجه قرار گیرد زیرا یک بیماری بسیار شایع در دوران بارداری است. این حالت که در اکثر زنان دیده می شود، در دوران بارداری حتی بیشتر می شود. این مشکل معمولاً با عفونت مثانه یا مجاری ادراری شروع می شود و می تواند به التهاب کلیه تبدیل شود. اگر این روند به خوبی دنبال نشود، حتی ممکن است باعث زایمان زودرس شود.
علائم؛
- درد یا سوزش هنگام ادرار کردن
- تکرر ادرار
- وجود خون در ادرار یا رنگ ادرار تیره
- لرز و تعریق همراه با تب بالا
- بی اختیاری ادرار
- در شب زیاد ادرار نکنید
- کاهش یا افزایش مقدار ادرار
- دردهای پشت و پهلو، حالت تهوع و استفراغ در مراحل بعدی
اگر فکر می کنید این علائم را دارید، باید فوراً با پزشک خود وقت بگیرید و معاینه شوید.
راه های پیشگیری از عفونت ادراری
- اگرچه درمان بسیار آسان است، اما مهم ترین گام در مبارزه با عفونت ادراری، پیشگیری قبل از عفونت است. مراحل ساده زیر مفید خواهد بود.
- تمیز کردن ناحیه تناسلی باید بعد از نیاز به توالت به خوبی انجام شود.
- تمیز کردن ناحیه تناسلی باید به شکلی متفاوت از جلو و عقب انجام شود.
- باید مرتب به توالت بروید و از تخلیه کامل مثانه مطمئن شوید.
- توالت نباید برای مدت طولانی نگه داشته شود، ادرار کردن باید بدون انتظار انجام شود.
- روزانه باید به طور متوسط 2.5 لیتر آب مصرف کند.
- باید با افزایش مصرف سبزیجات تازه، میوه ها و آب میوه های فشرده و ویتامین C، سیستم ایمنی بدن را در برابر عفونت ها تقویت کرد.
- تغذیه متعادل و منظم مصرف مقادیر کافی از انواع گروه های غذایی هم برای مادر باردار و هم برای جنین بسیار مهم است.
- لباس های خیلی تنگ می توانند مثانه و کودک را تحت فشار قرار دهند. به همین دلیل باید لباسی را انتخاب کنید که در آن راحت باشید.
همچنین:
- ناحیه تناسلی باید قبل و بعد از رابطه جنسی تمیز نگه داشته شود.
- ادرار کردن بعد از رابطه جنسی یک روش توصیه شده برای پیشگیری از بارداری است.
- غذاهایی مانند ماست و کفیر حاوی مقدار زیادی پروبیوتیک باید مصرف شود. به این ترتیب هم فلور روده شما تقویت می شود و هم سیستم ایمنی بدن شما فعال می شود.
- شما باید هر روز لباس زیر خود را عوض کنید. بنابراین، ناحیه تناسلی شما خشک و تمیز خواهد ماند.
- در کنترل های معمول بارداری، نتایج آزمایش ادرار و کشت باید بررسی شود.
- اگر علائمی مانند تهوع، استفراغ، تب شروع شده است، باید بلافاصله با نزدیکترین موسسه بهداشتی تماس بگیرید یا با پزشک خود مشورت کنید.
با توجه به این روشهای حفاظتی، میتوانید از عفونتهایی که ممکن است بر سیستم ایمنی و کودکتان تأثیر بگذارد، جلوگیری کنید. با این حال، دلایل مختلفی می تواند باعث عفونت در دوران بارداری شود. به همین دلیل باید در دوران بارداری معاینات لازم توسط پزشک انجام شود و زمانی که علائمی که ممکن است ناشی از عفونت باشد ظاهر شد، باید بلافاصله درمان شوند. بنابراین، هم می توانید از سلامت خود محافظت کنید و هم اطمینان حاصل کنید که کودک شما سالم به دنیا می آید.