واکسن کزاز بعد از بارداری (Tetanus vaccine after pregnancy)
کزاز چیست؟
کزاز نوعی باکتری است که با ورود باکتری به نام «کلستریدیوم تتانی» به بدن ایجاد می شود. پس از ورود این باکتری به بدن، در افرادی که واکسینه نشده اند، ماده ای به نام «تتبواسپاسم» ترشح می کند. این ماده ترشح شده همچنین باعث انقباض کنترل نشده عضلات بدن می شود. این منجر به فلج عضلات تنفسی و مرگ ناشی از نارسایی تنفسی در بیماری پیشرفته می شود.
این بیماری می تواند از افراد واکسینه نشده، از زایمان، سقط جنین و جراحی های انجام شده در محیط های غیر استریل و یا از مواد فلزی موجود در محیط خارجی ایجاد شود. در کشورهای توسعه نیافته، کزاز نوزادی یکی از مرگ و میرهای اصلی در نوزادان است که در نتیجه بریدن بند ناف در شرایط و محیط های غیر استریل رخ می دهد.
واکسن کزاز واکسنی است که می توان با خیال راحت در دوران بارداری تزریق کرد زیرا حاوی میکروارگانیسم های زنده نیست. با این حال، این یک روتین نیست که باید در دوران بارداری انجام شود. این واکسن باید هر ده سال یکبار تجدید شود.
نوزاد تازه متولد شده با آنتی بادی هایی که از مادر واکسینه شده خود دریافت می کند از ابتلا به این بیماری مصون می ماند. بنابراین اینکه نوزاد تازه متولد شده به این بیماری مبتلا شود کاملاً به این بستگی دارد که مادر واکسینه شده باشد یا نه، یعنی سیستم ایمنی بدن در برابر این بیماری داشته باشد.
مهم نیست که محل زایمان شما چقدر ایمن و استریل باشد، انجام واکسیناسیون یادآوری خود در دوران بارداری به عنوان یک اقدام احتیاطی برای رعایت احتیاط مفید خواهد بود.
اگرچه تقویت کننده،
یعنی واکسن یادآوری، در هر مرحله از بارداری قابل تزریق است، اما مداخلات دارویی باید به پایان سه ماهه اول، یعنی زمانی که رشد اندام کودک در رحم کامل می شود، موکول شود. در کشور ما واکسن کزاز به زنان باردار برای مادران باردار که مرحله 20 هفته بارداری را به پایان رسانده اند تزریق می شود.
– اگر واکسیناسیون دوران کودکی شما کامل شده و واکسن یادآوری شما کمتر از 10 سال است، نیازی به تزریق این واکسن در دوران بارداری ندارید.
– اگر دقیقاً به یاد نمی آورید که چه زمانی واکسن یادآوری خود را زده اید، حتماً باید این واکسن را در ماه چهارم بارداری خود پس از سه ماه بارداری تزریق کنید.
کزاز بیماری است که می تواند باعث مرگ نوزادان شود و با واکسیناسیون به ویژه در کشورهای در حال توسعه قابل پیشگیری است.
در یک نفر از هر ده نفری که واکسینه شده اند، تورم، درد و قرمزی در ناحیه واکسینه شده حداکثر تا سه روز قابل مشاهده است. این واکنش های جزئی ممکن است با دوزهای بعدی کمی شایع تر باشند. این واکنش ها ممکن است در بیمارانی که دوزهای اضافی دریافت می کنند تا هشتاد و پنج درصد افزایش یابد.