تنبلی تیروئید در بارداری (هیپوتیروئید) Thyroid laziness in pregnancy (hypothyroid))
بارزترین علت تنبلی تیروئید در دوران بارداری بیماری هاشیموتو است. این بیماری یک بیماری خودایمنی است. این زمانی است که سیستم ایمنی ما غده تیروئید خود را تشخیص نمی دهد، آن را با یک ویروس، یک باکتری، یک میکروب یا جسم خارجی اشتباه گرفته و آنتی بادی ایجاد می کند.
در شرایط عادی، آنتی بادی ها موادی هستند که توسط لکوسیت ها، یعنی گلبول های سفید در خون، و توسط سلول هایی به نام پلاسموسیت در بافت ها برای دفاع از بدن تولید می شوند. آنتی بادی های AntiTPO و antiTG باعث آسیب به غده تیروئید در بیماری هاشیموتو می شوند.
این عارضه بر روی مادر و جنین در دوران حاملگی تاثیر می گذارد. برای تشخیص؛ سطح T4 آزاد در خون باید پایین و سطح TSH باید بالا باشد. در چنین حالتی بیمار معاینه می شود، سونوگرافی تیروئید و کلیه آزمایشات هاشیموتو انجام می شود.
اینها آزمایشات T4 ، T3 ، TSH، antiTPO و آنتی تیروگلوبولین هستند. بسته به نتایج، تصمیم گیری می شود که آیا درمان شروع شود یا خیر. مطابق با این نتایج، مادر باردار باید ماهی یک بار برای معاینه مراجعه کند. در کم کاری تیروئید، از آنجایی که غده تیروئید مادر نمی تواند دو برابر کار کند، درمان دارویی لازم است.
اگر بیمار به مدت طولانی از کم کاری تیروئید، تنبلی تیروئید یا بیماری هاشیموتو رنج می برد، می توان دوز دارو را افزایش داد. بنابراین بیماران تیروئید و گواتر در دوران بارداری باید توسط متخصص غدد پیگیری شوند.
در مورد کم کاری تیروئید، بیمار دارای سطح T4 آزاد پایین و TSH بالا در آزمایش خون همراه با علائم است. کم کاری تیروئید در بارداری شایع نیست و عوارض نامطلوبی مانند:
چگونه کم کاری تیروئید در بارداری تشخیص داده می شود؟
تشخیص قطعی با آزمایش خون قابل تشخیص است. اگر سطح TSH در سه ماه اول بارداری 2.5 mU/L و بالاتر باشد و اگر در ماه چهارم و بعد از آن 3 mU/L به بالا باشد، کم کاری تیروئید وجود دارد.
اگر سطح TSH بالا و سطح T4 آزاد طبیعی باشد، کم کاری تیروئید تحت بالینی وجود دارد و اگر هم سطح TSH بالا و هم سطح T4 آزاد پایین باشد، کم کاری تیروئید آشکار وجود دارد. استفاده از داروهایی که سطح TSH را افزایش می دهند، که ممکن است این تشخیص را گمراه کند، نباید بیماری دیگری به جز تیروئید باشد.
درمان (تنبلی تیروئید در حاملگی) چگونه است؟
درمان با لووتیروکسین باید برای سلامتی مطلوب مادر و نوزاد انجام شود. اگر مشکل برای اولین بار در دوران حاملگی ظاهر شد، می توان درمان را در دوران بارداری انجام داد و سپس درمان را متوقف کرد. اگر بیماری قبل از بارداری وجود داشته باشد و از قبل از دارو استفاده شده باشد، این درمان معمولا مادام العمر ادامه دارد. مریض قبلاً از داروهای فوق استفاده کرده باشد، ممکن است نیاز به افزایش 50 درصدی دوز آنها باشد.
تا زمانی که بیماری پیگیری شود، گویی هیچ عارضه ای نداشته و بارداری به خوبی پیش می رود.
اگر تیروئید در دوران بارداری به کندی کار کند و تشخیص به موقع انجام نشود و درمان به موقع انجام نشود، ممکن است در آینده ضریب هوشی نوزادان به حد مطلوب نرسد. مشکلات یادگیری و اختلالات ارتباطی ممکن است در آینده ایجاد شود.
بنابراین زمانی که گواتر قبل یا در دوران بارداری تشخیص داده شد، باید TSH در خون اندازه گیری و آزمایش تیروئید انجام شود و درمان لازم برای تشخیص داده شده تجویز شود.