فتق بعد از بارداری (Hernia after pregnancy)
فتق ناف از داخل یا نزدیک چاله ناف ایجاد می شود و می تواند در اندازه های مختلف ایجاد شود. این فتق در زنان به خصوص در دوران بارداری شایع تر است.
وقتی گودال نافی که باید به سمت داخل باشد، به بیرون برآمده می شود، متوجه می شوید که فتق نافی دارید. در حالی که فتق در برخی از زنان در پایان بارداری ناپدید می شود، درمان برای فتق که در برخی از زنان ادامه دارد کاملا ضروری است.
در دوران بارداری، محل فتق یک نقطه ضعف مادرزادی است. جایی که فتق رخ می دهد، جایی است که بند ناف که جریان خون بین مادر و نوزاد را تامین می کند، در حالی که نوزاد در رحم مادر است، وارد دیواره شکم نوزاد می شود. این وضعیت را می توان به عنوان افتادگی کنده بند ناف نیز نامید. بعداً این ناحیه کاملا بسته می شود و در اثر این بسته شدن فتق نافی در کودکان ایجاد می شود و در اثر بسته شدن و باز شدن مجدد در بزرگسالی فتق نافی بزرگسالان ایجاد می شود.
این فتق ها فتق های دیواره شکم مانند فتق مغبنی هستند. پس تنها راه جراحی است. تمام فتق ها از جمله فتق های شکمی باید با پچ بسته شوند.
با این حال،
از آنجایی که دهانه در فتق ناف کوچک است، استفاده از پچ همیشه ضروری نیست. از آنجایی که این فتق ها فقط با بخیه ترمیم می شوند، ظاهر بهتری را ارائه می دهند.
فتق ناف در دورههای افزایش فشار شکمی، یعنی در موارد بارداری یا اضافه وزن، بیشتر مشخص میشود. اگر در دوران بارداری فتق ناف رخ دهد، در سزارین فتق با بخیه ترمیم می شود. با این حال، ترمیم با این بخیه ها همیشه خطر ایجاد فتق بزرگتر را به همراه دارد. بنابراین این گونه بخیه ها برای زنان باردار در زمان سزارین توصیه نمی شود.
فتق ناف را می توان با روش های باز و بسته به روش جراحی درمان کرد. به دلیل استفاده از چسب های کامپوزیتی در جراحی بسته، این جراحی ها کمی گران تر از دیگری هستند. هر چه قطر فتق ناف بزرگتر باشد، مزیت روش بسته بیشتر است. روش بسته در فتق های بزرگ همیشه برای بیمار راحت تر است.
پس از هر دو جراحی، بیمار می تواند در همان روز یا روز بعد به خانه برود. اگر فتق با پچ ترمیم شود، تقریباً هیچ شانسی برای عود وجود ندارد. اگر فتق ناف درمان نشود، خطر خفه شدن فتق وجود خواهد داشت.